Βίντεο - αποκάλυψη : Tο πρόγραμμα αναβάθμισης των τουρκικών Leo-2A4

Αξιοποιώντας την τεχνολογία και την εμπειρία που έχει αποκτήσει από τα προγράμματα εκσυγχρονισμού των αρμάτων μάχης M-48, Leo-1A1, και M-60 SABRA MkII η εταιρεία Aselsan προωθεί εμπορικά τον εκσυγχρονισμό του άρματος μάχης Leo-2A4 επεκτείνοντας την επιχειρησιακή ζωή του άρματος για 25 ακόμα χρόνια.

Με πάνω από 330 άρματα μάχης αυτού του τύπου να υπηρετούν στις τάξεις του τουρκικού Στρατού η πρόταση της Aselsan απευθύνεται καταρχήν στον τουρκικό Στρατό και φυσικά στους 6 ακόμα χρήστες των 653 Leo-2A4 ανά τον κόσμο. Η πρόταση της αναβάθμισης του άρματος της Aselsan ονομάζεται Leo-2A4 NG και σύμφωνα με τους Τούρκους μηχανικούς το εκσυγχρονισμένο άρμα θα είναι ανώτερο από το υπάρχων Leo-2A6.

Η τουρκική πρόταση περιλαμβάνει την εγκατάσταση του ΣΕΠ νέας γενιάς (FCS NG) που έχει αναπτύξει η τουρκική εταιρεία. Πρόκειται για ένα σύστημα που προήλθε από τη σημαντική εμπειρία που άντλησε η εταιρεία από την ανάπτυξη του ΣΕΠ Volkan και από την εμπλοκή της στην συμπαραγωγή και εγκατάσταση του ΣΕΠ Knight MkIIΙ στα υπό εκσυγχρονισμό τουρκικά M-60.

Ένα νέο ηλεκτρικό σύστημα περιστροφής και ανύψωσης του πύργου θα τοποθετηθεί στο άρμα (κατά πάσα πιθανότητα ένα ακόμα προϊόν από την συνεργασία με την ισραηλινή Elbit στα πλαίσια του προγράμματος SABRA), μία πλήρως περιστρεφόμενη τηλεχειριζόμενη πλατφόρμα με οπλισμό και αισθητήρες (Mini STAMP) θα τοποθετηθεί ακριβώς πίσω από την θύρα του πυροβολητή για την αντιμετώπιση στόχων σε μικρή απόσταση, ενώ μία νέα σπονδυλωτή θωράκιση (μη τουρκικής κατασκευής) θα τοποθετηθεί στο σκάφος και στον πύργο σε συνδυασμό με την τοποθέτηση αντιναρκικής θωράκισης στο σκάφος.

Για την καλύτερη προστασία του άρματος θα εγκατασταθούν 4 αισθητήρες ακτινοβολίας Laser της Aselsan, οι οποίοι είναι ολοκληρωμένοι με τους 14 ενθυλακωμένους στην πλευρική θωράκιση εκτοξευτές καπνογόνων για την προστασία του άρματος από επερχόμενα αντιαρματικά βλήματα.

Το άρμα διαθέτει επίσης Σύστημα Διαχείρισης Μάχης, νέα περισκόπια νύκτας για τον οδηγό, κάμερα στο πίσω μέρος του πύργου, καθώς και νέες θερμικές κάμερες ημέρας/νύκτας τόσο για τον Αρχηγό του άρματος (ανεξάρτητο πανοραμικό περισκόπιο) όσο και για τον πυροβολητή (θωρακισμένη κάμερα) επιτρέποντας την εφαρμογή της τεχνικής hunter-killer με τον Αρχηγό να εντοπίζει το στόχο και ενώ αυτός ψάχνει για άλλους στόχους, ο πυροβολητής αναλαμβάνει την στόχευση και εξουδετέρωση του.

Παρά την εγκατάσταση όλων αυτών των υποσυστημάτων και της επιπρόσθετης θωράκισης το βάρος του άρματος διατηρείται στα ίδια επίπεδα με αυτό του Leo-2A6 και η ευκινησία του δεν επηρεάζεται. Με λίγα λόγια οι Τούρκοι εργάστηκαν με σχέδιο και μέσα σε μία 12ετία μεθοδικά με συνέπεια και με προσεκτικά βήματα, "σκαλοπάτι-σκαλοπάτι", δαπάνησαν χρήματα για προγράμματα εκσυγχρονισμού των αρμάτων μάχης τους, απορροφώντας όμως τη σχετική τεχνογνωσία την οποία την αξιοποίησαν για το δικό τους Στρατό αλλά και για εξαγωγές.

Πρόσφατα η Aselsan υπέγραψε συμφωνία με την Χιλή για τον εκσυγχρονισμό 100 Leo-1 του Στρατού της λατιοναμερικανικής χώρας συνολικής αξίας 150 εκατ. δολαρίων (108,5 εκατ. ευρώ). Αντιθέτως εμείς όταν εκσυγχρονίσαμε τα 400 M-48A5 στο επίπεδο MOLF στο 304 ΠΕΒ αν και απορροφήσαμε τη σχετική τεχνολογία δεν την αξιοποιήσαμε πετώντας την στην κάλαθο των αχρήστων τελικά.

Για την ιστορία το ελληνικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Μ-48 Α5 περιελάμβανε
• Πλήρης ανακατασκευή του άρματος
• Προετοιμασία του πύργου από τον οποίο αφαιρούνται όλες οι παλιές βάσεις
• O πύργος υφίσταται συγκεκριμένες μηχανουργικές κατεργασίες υψηλής ακριβείας για την τοποθέτηση των νέων συστημάτων
• Εγκαθίστανται οι νέες βάσεις που θα μπουν τα απάρτια του συστήματος MOLF (αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την εταιρία ATLAS ELEKTRONIK και αποτελεί παραλλαγή των συστημάτων EMES 18 και EMES 15 που εξοπλίζουν τα άρματα Leo1 και Leo-2 αντίστοιχα) όσο και τα παραμένοντα απάρτια, καθώς το άρμα διατηρεί και το παλιότερο σύστημα ελέγχου πυρός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση ανάγκης
• O πύργος βάφεται
• Εγκατάσταση του ηλεκτροϋδραυλικού συστήματος
• Τοποθετούνται οι ηλεκτρονικές μονάδες των ΣΕΠ (η κατασκευή ενός σημαντικού μέρους των ηλεκτρονικών έγινε στην Ελλάδα από την τότε ECON Electronics)
• Αρχίζει η διαδικασία των λειτουργικών ελέγχων που διαρκούν αρκετές μέρες
• Τοποθετείται ο πύργος επί του σκάφους
• Συμπληρωματικοί έλεγχοι που συνεχίζονται και στο στίβο δοκιμών όπου ελέγχεται το σύστημα σταθεροποίησης
• Γίνονται οι συγκλήσεις για να διαπιστωθεί ότι το άρμα βρίσκεται εντός προδιαγραφών
• Εκτέλεση βολών και προώθηση στη μονάδα

Αυτά τα υλοποιούσε η ελληνική πολεμική βιομηχανία στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σήμερα δυστυχώς απλά παρακολουθούμε του Τούρκους να αναπτύσσουν, να εξάγουν οπλικά συστήματα και να κερδίζουν χρήματα από εξαγωγές, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας για τους επιστήμονες και τεχνίτες τους.