Παγκόσμια συγκίνηση έχει προκαλέσει η συμπεριφορά ενός σκύλου στη Βραζιλία, ο οποίος από την ημέρα που η ιδιοκτήτριά του, Cristina Maria Cesario Santana, έχασε τη ζωή της από τις καταρρακτώδεις βροχές που προκάλεσαν κατολισθήσεις λάσπης και πλημμύρες κοντά στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, αρνείται να αφήσει τον τάφο της. Παραμένει εδώ και αρκετές ημέρες δίπλα στον τάφο της, χωρίς να φεύγει μακριά της λεπτό.
Σύμφωνα με την εφημερίδα ''Oglobo'', oι νεκροί στις γύρω περιοχές, έχουν ξεπεράσει τους 640 και μάλιστα σήμερα ανασύρθηκε ένας 42χρονος, ο οποίος βρέθηκε ζωντανός μετά από 60 ώρες κάτω από τις λάσπες σε βάθος 3 μέτρων.
Το τετράποδο δίνει ένα μάθημα ζωής σε όλους μας και για την ακρίβεια δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε για παρόμοιο συμβάν.
Το 1924 ένα σκυλί με το όνομα Χάτσικο μεταφέρθηκε από τον καθηγητή ιδιοκτήτη του στο Τόκιο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ιδιοκτήτη του, ο Χάτσικο τον χαιρετούσε από την μπροστινή πόρτα και στο τέλος της ημέρας, τον υποδεχόταν στον κοντινό ηλεκτρικό σταθμό. Ο καθηγητής μία μέρα δεν γύρισε, λόγω της καρδιακής προσβολής από την οποία πέθανε στο πανεπιστήμιο, όπου δίδασκε. Το σκυλί τότε ήταν 18 μηνών. Κάθε μέρα επέστρεφε στον σταθμό περιμένοντας να τον υποδεχτεί, κάτι που συνεχίστηκε για τα επόμενα 10 χρόνια, μέχρι που πέθανε. Στη μνήμη του δημιουργήθηκε άγαλμα τον Αύγουστο του 1948, που στέκεται ακόμα και αποτελεί ένα δημοφιλές σημείο συνάντησης για όλους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα ''Oglobo'', oι νεκροί στις γύρω περιοχές, έχουν ξεπεράσει τους 640 και μάλιστα σήμερα ανασύρθηκε ένας 42χρονος, ο οποίος βρέθηκε ζωντανός μετά από 60 ώρες κάτω από τις λάσπες σε βάθος 3 μέτρων.
Το τετράποδο δίνει ένα μάθημα ζωής σε όλους μας και για την ακρίβεια δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε για παρόμοιο συμβάν.
Το 1924 ένα σκυλί με το όνομα Χάτσικο μεταφέρθηκε από τον καθηγητή ιδιοκτήτη του στο Τόκιο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ιδιοκτήτη του, ο Χάτσικο τον χαιρετούσε από την μπροστινή πόρτα και στο τέλος της ημέρας, τον υποδεχόταν στον κοντινό ηλεκτρικό σταθμό. Ο καθηγητής μία μέρα δεν γύρισε, λόγω της καρδιακής προσβολής από την οποία πέθανε στο πανεπιστήμιο, όπου δίδασκε. Το σκυλί τότε ήταν 18 μηνών. Κάθε μέρα επέστρεφε στον σταθμό περιμένοντας να τον υποδεχτεί, κάτι που συνεχίστηκε για τα επόμενα 10 χρόνια, μέχρι που πέθανε. Στη μνήμη του δημιουργήθηκε άγαλμα τον Αύγουστο του 1948, που στέκεται ακόμα και αποτελεί ένα δημοφιλές σημείο συνάντησης για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου